„Chory staw biodrowy chory człowiek”, te słowa profesora Degi choć sformułowane wiele lat temu wciąż zyskują na wartości.
Staw biodrowy to największy staw ludzkiego organizmu, chroniony i zaopatrywany przez torebkę stawową, więzadła oraz wiele mięśni. To staw, który przenosi największe obciążenia nośne.
Jak podaje K. Sims w prawidłowych warunkach, w fazie dwunożnego podparcia, obciążenie dla stawu biodrowego jest równe połowie masy tułowia. W fazie jednonożnego podparcia obciążenie to jest bliskie czterokrotności masy całego ciała. W dynamice może być 4-6 krotnie większe niż masa ciała.
Można powiedzieć, iż stawy biodrowe to centrum ruchu naszego organizmu. Dlatego powinny zasługiwać na szczególną uwagę.
Dolegliwości, których przyczyna leży w dysfunkcyjności stawu biodrowego (za Rakowskim) to między innymi :
- bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa, które słabo reagują na jakiekolwiek leczenie, ponieważ sama przyczyna nie leży w kręgosłupie, lecz w stawie biodrowym. Często w takich sytuacjach uwagę przyciąga przepuklina lub wypuklina jądra miażdżystego i leczenie skierowane jest w tym kierunku, doprowadzając nawet do leczenia operacyjnego, które nadal nie przynosi oczekiwanych rezultatów.;
- bóle pachwin;
- bóle stawów kolanowych i znów cała uwaga skupia się na pracy miejscowej z kolanem (fizykoterapia, masaże, itd.) a nie na głównej przyczynie dolegliwości, jaką jest staw biodrowy.;
- bóle podbrzusza;
- bóle promieniujące po tylno-bocznej powierzchni uda lub bóle promieniujące bokiem kończyny dolnej czasem sięgające aż do stopy, które diagnozowane są jako rwa kulszowa;
- bóle pośladków;
- cierpnięcia, mrowienia kończyn dolnych;
- bóle śródstopia.
Wszystkie wyżej wymienione dolegliwości mogą być z powodzeniem leczone, po dokładnym badaniu czynnościowym i manualnym.
W naszej codzienności nie stosujemy prawidłowej kompensacji wykonywanego przez nas wysiłku, co doprowadza w pierwszej kolejności do zwiększenia napięcia mięśni otaczających staw biodrowy, a w późniejszym czasie, do zmian organicznych zwyrodnieniowych.
Najważniejsze zatem jest wdrożenie profilaktyki dla stawów biodrowych, która ma na celu odzyskanie (w miarę możliwości organicznych) zakresów ruchu we wszystkich kierunkach w stawie: zgięcie, odwiedzenie, wyprost/przeprost, przywodzenie, rotacja wewnętrzna i zewnętrzna.
Sposobami działań profilaktycznych są m.in: wykonywanie siadów dla stawów biodrowych oraz wykonywanie poizometrycznej relaksacji mięśni (autoterapia narządu ruchu).
Dużą grupę czynników stymulujących do powstawania dysfunkcyjności stawu biodrowego stanowią przeciążenia psychogenne. Ta część w połączeniu z czynnikami biomechanicznymi dawać może ogromne dolegliwości, które bez właściwego rozpoznania mogą stać się nieleczalne.